PENDAHULUAN
Negara kita
Malaysia merupakan sebuah negara yang dihuni oleh kepelbagaian penduduknya yang
berbilang bangsa dan keturunan. Kepelbagaian budaya yang istimewa ini telah memperlihatkan
keunikan negara kita berbanding negara lain. Tokoh Edward Burnett Tylor,
menyatakan budaya atau kebudayaan merupakan keseluruhan yang kompleks, yang di
dalamnya terkandung pengetahuan, kepercayaan, kesenian, moral, hukum, adat
istiadat dan kemampuan-kemampuan lain yang diperoleh setiap ahli masyarakat.
Kewujudan pelbagai
suku kaum etnik di Malaysia negaa kita ini, secara tidak langsung telah
menghasilkan kepelbagaian sosio budaya dalam masyarakat kita. Kamus Dewan Edisi
Ketiga, menyatakan ungkapan kepelbagaian bermaksud berbagai-bagai, iaitu
sesuatu keadaan yang pelbagai dan mempunyai keunikannya yang tersendiri.
Sosiobudaya pula merupakan hubungan masyarakat
dengan budaya yang merangkumi cara hidup, adat istiadat dan sebagainya. Erti kata lain, sosiobudaya
boleh didefinisikan sebagai hubungan masyarakat yang mempunyai perbezaan budaya
dalam wilayah yang sama dan hidup secara bersama. Perpaduan merupakan elemen
terpenting dalam usaha mengekalkan keharmonian negara. Hasil daripada kesedaran
itu, maka wujudlah Rukun Negara. Rukun Negara adalah salah satu usaha kerajaan
untuk mengekalkan perpaduan suku kaum etnik di Malaysia setelah berlakunya
peristiwa berdarah 13 Mei 1963 yang telah menggugat nilai kemerdekaan negara
pada ketika itu (Zulhimi Paidi dan Rohani Abdul Ghani, 2003).
Sesungguhnya,
kesedaran terhadap kepelbagaian sosiobudaya akan dapat mewujudkan satu bangsa
Malaysia yang bersatu melalui penyatuan pemikiran dan persefahaman supaya dapat
berkongsi matlamat yang sama dan menjadikan negara kita Malaysia sebagai sebuah
negara yang aman, dapat berintegrasi pada semua rakyat yang berbeza kaum.
Kesedaran ini pastinya juga secara tidak langsung membantu rakyat untuk hidup
dalam suasana harmoni dan bekerjasama antara satu sama lain seterusnya
melahirkan satu bangsa Malaysia yang mempunyai kesetiaan politik dan dedikasi
kepada negara. Kesedaran terhadap kepelbagaian sosiobudaya ini juga akan dapat
mewujudkan sebuah masyarakat Malaysia yang beragama, mempunyai moral yang
tinggi dan mengamalkan etika yang baik dalam semua aspek kehidupan. Semua
rakyat akan berpegang teguh kepada nilai agama dan kepercayaan masing-masing
(Noriati A. Rasyid et. al, 2014).
TUGASAN 1
a) Cabaran Guru dalam Mengajar Murid-Murid yang Terdiri
daripada Pelbagai Suku Kaum Etnik di Malaysia
Kepelbagaian sosiobudaya dalam kalangan masyarakat majmuk di negara kita
turut memberikan kesan kepada sistem pendidikan. Hal ini secara tidak langsung
memberikan cabaran kepada guru dalam usaha untu memberikan pendidikan yang
seimbang kepada murid. Malaysia menggunakan suatu kurikulum yang sama bagi
semua murid. Sudah menjadi menjadi satu cabaran besar kepada guru dalam
menyampaikan kurikulum tersebut kepada anak didik mereka yang terdiri daripada
pelbagai sosiobudaya. Dalam menempuh kepelbgaian sosiobudaya, guru-guru tidak
ketinggalan untuk menghadapi cabaran-cabaran yang diberikan.
1. Cabarannya guru-guru menghadapi kesukaran dalam memahami
budaya setiap murid-murid mereka.
Pelajar sekolah
terdiri daripada pelbagai latar belakang suku kaum etnik, bahasa dan loghat,
struktur dan kelas sosial, agama serta kepercayaan, adat resam disamping
persekitaran tempat tinggal yang pelbagai. Kepelbagaian ini telah menghasilkan
latar belakang budaya dan pembawaan yang berbeza dalam kalangan murid-murid. Tingkah
laku, tindakan dan pandangan dunia murid-murid juga berbeza kesan pengaruh
latar budaya masing-masing yang dibawa oleh muird-murid. Kerencaman yang
berlaku ini secara tidak langsung memberikan bebanan yang lebih sukar kepada
guru-guru. Hasil yang akan diterima nanti akan menyebabkan sesi pengajaran dan
pembelajaran tergendala akibat kesukaran memahami budaya murid-murid. Kesukaran
ini juga akan menyebabkan berlakunya kejutan budaya dalam kalangan guru.
Guru-guru pastinya akan mengambil masa untuk mengadaptasikan kemampuan diri
mereka terhadap suasana dan persekitaran budaya yang baru mereka tempuhi
(Sharifah Alwiah Alsagoff, 1985).
2. Guru-guru akan mengalami kesukaran dalam berkomunikasi
dengan murid.
Kesan kepelbagaian sosiobudaya yang terdapat dalam
sesuatu kelas akan menghasilkan ciri dan struktur komunikasi yang berbeza-beza
dalam kalangan murid. Guru-guru pastinya akan memerlukan masa untuk mereka
mengadaptasikan persekitaran dengan gaya komunikasi muri-murid. Hal ini kerana,
dalam sesuatu kelas pasti terdapatnya murid-murid yang terdiri daripada
pelbagai suku kaum etnik dan bahasa. Keadaan yang lebih menyukarkan lagi
sekiranya guru-guru berada di kawasan pedalaman. Bagi mewujudkan persekitaran
pengajaran yang berkesan, komunikasi dua hala antara guru dan murid hendaklah
diutamakan. Namun, jika guru-guru tidak memahami apa yang diungkapkan oleh
murid-murid, pastinya hasil sesuatu sesi pembelajaran tersebut tidak akan dapat
dicapai dan begitu juga lah halnya yang akan berlaku terhadap murid-murid yang
tidak dapat memahami bahasa guru-guru mereka. Bahasa utama yang sering
digunakan dalam komunikasi disekolah kebiasaannya adalah bahasa Melayu. Namun,
jika bahasa tersebut hanya difaham oleh guru-guru tetapi tidak kepada
murid-murid, bagaimanakah sesuatu sesi pengajaran tersebut akan dapat
dilaksanakan?. Kesukaran ini akan lebih jelas ternyata jika berlaku di kawasan
pedalaman. Guru seharusnya sentiasa peka terhadap isu-isu yang serius seumpama
ini (Mok Soon Sang, 2009).
3. Cabaran kesukaran guru dalam mewujudkan persekitaran
pengajaran dan pembelajaran yang mesra budaya dan kondusif.
Persekitaran mesra budaya dalam suatu sesi pengajaran dan
pembelajaran yang teratur dan berkesan akan dapat mewujudkan suasana yang
kondusif semasa sesi pengajaran dan pembelajaran dijalankan. Pengaruh dan latar
belakang yang pelbagai dalam kalangan murid di sesuatu kelas memberikan cabaran
kepada guru untuk menimbulkan pembelajaran yang mesra budaya. Hal ini kerana
persekitaran mesra budaya dan kondusif wujud apabila sesuatu peraturan dan
tingkah laku dilaksanakan. Namun, jika seseorang murid tersebut tidak memahami
apa yang dinyatakan dalam sesuatu peraturan tersebut, maka ianya tetap tidak
akan berhasil bahkan akan lebih menambahkan kekeliruan kepada murid-murid
tersebut.
Kebiasaan ini berlaku apabla seseorang guru itu tidak
mengambil kira aspek atar belakang murid-murid dan tingkah laku murid-murid
tanpa menyelidik terlebih dahulu. Kegagalan guru dalam mewujudkan persekitaran
yang mesra budaya akan menyebabkan nilai dan kualiti sesuatu pembelajaran murid
akan merosot bahkan akan lebih memberikan impak yang serius khususnya kepada
murid-murid yang memerlukan pemulihan ( Mok Soon Sang, 1994).
b) Langkah-Langkah Untuk Mengintegrasikan Perbezaan Budaya
serta Latar Belakang yang Wujud dalam Kalangan Murid-Murid
Guru memainkan peranan yang sangat penting dalam menangani isu-isu
kepelbagaian sosiobudaya dalam kalangan murid yang berbeza etnik dan latar
belakang. Kelancaran dan penyampaian pengajaran dan pembelajaran yang baik oleh
guru mampu untuk membentuk perkembangan minda murid dan menarik minat murid
untuk teru mengikut serta secara aktif dalam pendidikan bilik darjah tanpa adanya perasaan diskriminasi antara
etnik dan budaya. Terdapat beberapa langkah yang boleh dilaksanakan oleh guru
dalam menyampaikan ilmu dengan memberi peluang sama rata terhadap semua murid
pelbagai etnik dan budaya dalam bilik darjah. Hal ini haruslah ditekankan dan
sejajar dengan falsafah pendidikan guru yang telah dinyatakan :
”Guru yang bepekerti mulia,
berpandangan progresif dan saintifik , bersedia menjunjung aspirasi negara
serta menyanjung warisan kebudayaan negara, menjamin perkembangan individu dan
memelihara suatu masyarakat yang bersatu padu, demokratik, progresif dan
berdisiplin.” (Falsafah dan Pendidikan di Malaysia)
1. Merancang strategi pengajaran dan pembelajaran yang
sesuai berteraskan aspek kepelbagaian sosiobudaya murid-murid.
Gaya pembelajaran setiap murid adalah berbeza antara satu
sama lain bergantung kepada pengaruh persekitaran yang telah mereka
adaptasikan. Sekiranya guru silap dalam memilih kaedah, hal ini akan menjadi
murid-murid kurang berminat dan tidaka akan berjaya dalam pembelajaran mereka.
Maka
dari itu, guru hendaklah sentiasa berusaha melengkapkan diri dengan
mengemaskini ilmu pengetahuan dan kemahiran mengajar dari semasa ke semasa.
Pendidikan amatlah penting dan sewajarnya diberikan kepada murid-murid (Abd.
Ghafar Md. Din, 2003).
“Pendidikan ialah
suatu proses atau aktiviti yang berusaha untuk memperkembangkan fizikal,
intelek, sosial dan emosi seseorang individu serta menambahkan kemahiran,
kebolehan, pengetahuan dan pengalaman serta menambhakan kemahiran, kebolehan,
pengetahuan dan pengalaman mereka supaya dapat memberi kegembiraan , faedah dan
kemajuan dalam kehidupannya, membantu dan mendorongnya bertindak dengan cara
yang sihat bagi faedah diri serta masyarakat, bangsa dan negaranya.” (Mok Soon Sang,
2009)
Guru haruslah menggunakan kaedah pembelajaran yang
interaktif serta relevan dengan syarat bersesuain dengan budaya murid-murid.
Menurut Sparks (2000), mencadangkan pembelajaran koperatif, bahan pengajaran
visual, pendekatan menggunakan cerita dan lagu. Melalui pembelajaran secara
koperaif misalnya, murid-murid akan dapat berkongsi pengetahuan dan pengalaman,
belajar bersama-sama, saling membantu dan berinteraksi untuk memastikan
pencapaian mereka. Murid-murid yang mempunyai pelbagai latar belakang, etnik,
taraf sosial dan pencapaian dapat saling belajar dan mengenali budaya
masin-masing secara tidak langsung. Penggunaan aktiviti cerita amatlah
brsesuaian dengan kehidupan murid-murid kerana mereka akan diberikan peluang
untuk menceritakan latar belakang masing-masing yang akan turut membantu
guru-guru untuk memahami budaya murid-murid. Selain itu, kaedah pembelajaran
secara holistik juga dapat dilaksanakan. Pembelajaran secara holistik berkait
rapat dengan aktiviti sedia ada murid. pendekatan ini mampu merangsang
kreativiti dengan penggunaan visual dan sentuhan (Prinsip dan Amalan
Pengajaran).
2. Membina hubungan dan interaksi komunikasi yang sepadu
antara pelbagai kaum dalam bilik darjah.
Perancangan pengajaran dan pembelajaran guru perlu
melibatkan komunikasi dua hala antara guru dengan murid dan antara sesama
murid. komunikasi merupakan medium dan salauran yang baik untuk menghubungkan individu
dengan individu lain.
Guru
mestilah berupaya menyusun dan merangka pelbagai aktiviti yang melibatkan
penyertaan semua murid. aktiviti pengajaran dan pembelajaran perlu mengambil
kira peluang yang sama rata kepada setiap ahli kumpulan. Hal ini bermaksud
setiap kumpulan yang terdiri daripada pelbagai
kaum perlu mengambil peranan penting untuk menjayakan tugasan yang
diberi (Psikologi Pendidikan, 2003)
Dengan adanya aktiviti yang dirangka dengan baik, guru
dapat mengelakkan prejudis antara murid setiap murid bahkan terhadap guru
sendiri. Prejudis berlaku dalam bentuk pandangan negatif yang tersemat dalam
hati seseorang yang berbeza kelompok etnik terhadap etnik lain (Shamsul Amri
Baharuddin, 2007). Sikap prejudis perlu dikikis dan dihapuskan dan sebaliknya
menerapkan nilai-nilai murni yang baik sangka sama ada antara guru dan murid
mahupun antara sesama murid. Hubungan interaksi komunikasi yang baik antara
guru dengan murid juga akan dapat dimantapkan lagi sekiranya guru-guru mempunyai
pengetahuan tentang budaya murid-murid.
Budaya tersebut merangkumi tentang adat resam, budaya, kepercayaan dan sistem
nilai. Tujuannya adalah untuk menambahkan dan meluaskan pengetahuan guru
berkaitan amalan dan budaya murid-murid mereka. Tambahan itu, guru perlu lah
juga bijak untuk mencari persamaan yang terdapat dalam setiap kaum meskipun ada
perbezaan pada luarannya. Ciri-ciri persamaan yang terdapat dalam setiap budaya
akan mampu membentuk hubungan yang harmonis (Sharifah Alwiah Alsagoff, 1985).
3. Guru merancang langkah mewujudkan suasana bilik darjah
yang mesra budaya.
Kesedaran guru tentang hubungan yang harnonis antara
murid-murid pelbagai kaum akan mewujudkan suasana bilik darjah yang mesra
budaya. Kelancaran pengajaran dan pembelajaran banyak disumbangkan oleh kerjasama
dan perhatian yang diberikan murid-murid semasa sesi pengajaran dan
pembelajaran berlaku. Sebarang gangguan dari murid akan menjejaskan tumpuan
murid-murid lain dan guru. Salah satu cara yang boleh dilaksanakan ialah dengan
mengambil kira aspek penyusunan kedudukan meja. Penyusunan meja murid-murid
dalam bilik darjah hendaklah melibatkan semua kaum. Hasilnya nanti, mereka akan
dapat melakukan pelbagai aktiviti bersama-sama di sepanjang sesi persekolahan.
Konflik yang timbul sesama murid dalam bilik darjah terutamanya yang melibatkan
perkauman perlu diatasi segera bagi mengelakkan masalah menjadi lebih besar.
Justeru, penerapan nilai-nilai murni dan moral harus diterapkan di dalam setiap
mata pelajaran. Penerapan nilai-nilai murni dan moral pada setiap proses
pengajaran dan pembelajaran mampu membentuk dan mencorakkan peribadi
murid-murid dalam menghadapi masa akan datang (Noriati A. Rasyid et. al, 2014).
Tambahan itu, suasana mesra budaya boleh dipupuk apabila
guru-guru memberikan layanan yang sama rata tanpa ada berat sebelah kepada
murid-murid tanpa mengira status dan latar belakang kehidupan seseorang murid.
Guru seharusnya bersikap adil dan saksama kepada murid-murid mereka. Sebagai
contoh, apabila seseorang guru itu berbangsa Melayu, guru tersebut tidak
seharusnya melebihkan murid bangsanya sendiri daripada murid-murid berbangsa
lain. Keadaan tersebut akan memberi kesan kepada murid-murid berbangsa lain dan
memberikan perspektif yang negatif terhadap guru tersebut. Dalam erti yang
tersirat, guru-guru sebenarnya mendidik murid supaya menghormati antara satu
sama lain serta memupuk sikap baik dalam kalangan mereka. Usaha-usaha tanpa
putus yang dijlankan ini pasti akan dapat mewujudkan suasana bilik darjah yang
mesra budaya (Sharifah Alwiah Alsagoff, 1985).
KESIMPULAN
Sebagai kesimpulannnya, kebudayaan
meliputi hasil kehidupan kelompok yang bercorak kebendaan dan bukan kebendaan.
Kebudayaan berbeza-beza dari satu masyarakat dengan masyarakat yang lain.
Namun, beberapa aspek yang sama didapati wujud dalam kalangan semua masyarakat
seperti bahasa, amalan keagamaan, sistem kekeluargaan dan nilai kesenian.
Persamaan tersebut dikatakan sebagai pola kebudayaan yang sejagat. Perubahan
merupakan sifat penting bagi sesuatu kebudayaan. Perubahan dalam budaya juga
mengikut perkembangan sesuatu masyarakat.
Pada masa yang
sama, sifat masyarakat Malaysia yang multikultural merupakan suatu hakikat yang
wujud dalam masyarakat moden pada hari ini sehingga memerlukan setiap ahli
masyarakat mengambil langkah untuk saling mengenali. Prinsip kemajmukan dalam
masyarakat perlu ditanam dalam diri setiap individu demi mengekalkan
keharmonian dan saling menghormati antara suku kaum etnik yang akhirnya
membolehkan keamanan negara dapat dikekalkan sepanjang masa. Oleh hal yang
demikian, prinsip tersebut sewajarnya diterapkan dalam sistem pendidikan negara
sekolah merupakan antara ruang fizikal yang paling sesuai untuk menerapkan
kefahaman mengenai asal-usul, sejarah dan hal tuju negara kepada generasi muda
masa hadapan.
Kepelbagaian
sosiobudaya dalam kalangan murid secara tidak langsung menjadi cabaran utama
dalam menghasilkan pengajaran dan pembelajaran yang berkesan. Guru perlu
kreatif serta peka dengan aspek ini kerana ia akan berubah mengikut peredaran
masa. Guru yang berjaya merealisasikan perkara-perkara ini merupakan guru yang
berkesan dan cemerlang. Kepekaan guru terhadap kepelbagaian sosiobudaya ini
adalah sangat penting dalam dunia pendidikan. Apa jua cabaran yang mendatang,
inilah dunia pendidikan yang sebenar dalam usaha menyatukan kepelbagaian murid
yang pelbagai budaya seiring dengan konsep satu Malaysia.
Pengurusan persekitaran sosioemosi
murid mempengaruhi perkembangan murid dalam aspek sosioemosi dan persekitaran
kehidupan murid. Pemahaman guru terhadap perhubungan kelompok suku kaum etnik
dan peranan guru sebagai ejen pembinaan perpaduan dan integrasi nasional akan
mampu mewujudkan perskitaran pengajaran
dan pembelajaran yang mesra budaya. Pedagogi relevan budaya merupakan antara
satu pendekatandan panduan yang boleh diaplikasikan oleh guru dalam menjamin
keberkesanan pengajaran dan pembelajaran.
Dalam konteks pendidikan di
Malaysia, aspek kebudayaan dan masyarakat perlu dititikberatkan kerana
murid-murid secara realitinya hidup dalam masyarakat yang berbilang kaum, agama
dan budaya. Tanpa pendidikan yang bercorak kepelbagaian budaya, murid-murid
tidak akan mengenali jati diri masyarakat. Hal tersebut adalah kerana budaya
merupakan sebahagian daripada warisan yang diperturunkan dan dipelajari sejak dahulu
lagi dan ianya akan sentiasa berterusan sehingga ke generasi-generasi akan
datang.
TUGASAN 2
Refleksi
Pembuka kata saya
dahulukan dengan ucapan kesyukuran kerana telah diberikan ruang dan kesempatan
untuk menyiapkan tugasan untuk kursus ini. Tugasan yang saya kendalikan ini
adalah kursus EDU 3106 iaitu Budaya dan Pembelajaran. Kursus yang dipelajari
ini banyak memberikan pendedahan tentang kepelbagaian kelompok masyarakat di
Malaysia di samping memberikan kesedaran perlunya pengtahuan terhadap budaya
dan adat kaum lain agar generasi Malaysia yang jaya dapat diinspirasikan.
Tugasan yang
dibincangkan kali ini adalah berkenaan dengan cabaran yang perlu dihadapi oleh
guru-guru dalam mengajar sebuah kelas yang terdiri daripada murid yang pelbagai
suku kaum etnik. Tambahan daripada itu, kami juga perlu mengemukakan
langkah-langkah yang perlu diambil oleh seorang guru bagi mengintegrasikan
perbezaan budaya serta latar belakang yang wujud dalam kalangan murid-murid.
Sepanjang
menjalankan tugasan ini, terdapat beberapa pengalaman baru yang saya perolehi.
Antara pengalaman yang diperoleh ialah pemerolehan ilmu yang berguna dalam
mengenali kepelbagaian budaya di negara kita Malaysia. Kita sebagai rakyat yang
mengambil berat akan kepentingan perpaduan dan yang menginginkan kehidupan yang
harmoni hendaklah berusaha untuk mengenali dan mendalami budaya setiap
masyarakat di negara ini. Pengalaman daripada tugasan ini telah menyedarkan
saya bahawa sebagai guru, kita mempunyai tanggungjawab yang besar dalam
merealisasikan kehidupan kepelbagaian budaya yang aman dalam kehidupan
masyarakat. Tugasan yang dilaksanakan ini merupakan anatara cadangan yang boleh
diaplikasikan oleh guru-guru dalam mewujudkan kepelagaian sosiobudaya yang harmoni
dalam masyarakat. Maka dari itu, usaha ini hedaklah bermula daripada
murid-murid yang perlu dijaga dan diasuh.
Selain itu,
cabaran yang mendatang turut muncul sepanjang menyiapkan tugasan ini. Menjadi
lumrah kekangan masa menjadi cabaran dalam menjalankan suatu tugasan. Dalam
menyiapkan tugasan ini, masa-masa lain telah kami peruntukkan untuk mengikuti
aktiviti-aktiviti yang terdapat dalam pembelajaran kami pada semester kali ini
disamping menyiapkan tugasan matapelajaran lain. Oleh yang demikian, saya telah
membahagikan masa yang sepatutnya untuk menyiapkan tugasan ini termasuklah
tugasan yang lain dengan mengutamakan terlebih dahulu matapelajaran yang perlu
disiapkan lebih awal.
Seterusnya, usaha
dalam mencari sumber maklumat untuk tugasan ini merupakan juga antara cabaran
yang perlu dihadapi. Hal ini kerana, untuk membuat kefahaman terhadap tugasan
ini, saya memerlukan sebanyak mungkin sember rujukan yang ada namun disebabkan
kekurangan maklumat yang terdapat diperoleh. Bagi menghadapi kesukaran ini,
saya telah berusaha untuk berkongsi pendapat dan maklumat bersama-sama rakan
sekelas yang lain. Hasil ini telah mendatangkan kefahaman yang lebih baik
terhadap tugasan yang saya jalankan ini. Terima kasih saya ucapkan kepada
rakan-rakan yang memberikan bantuan mereka.
Pelajaran ini
pada pandangan keseluruhannya merupakan satu agen perpaduan dan perubahan yang
boleh menyatupadukan masyarakat kita dengan ilmu adat resam dan kebudayaan
pelbagai suku kaum etnik di Malaysia. Hasilnya nanti, kita akan bersama-sama
dan saling menghormati masyarakat kaum sendiri dan kaum lain disamping tidak
akan melakukan perkara bercanggah terhadap masyarakat di Malaysia.
Tambahan itu,
kefahaman yang dapat saya nyatakan terhadap tugasan yang dijalankan ini telah
menyedarkan diri terhadap penting dan perlunya kita mengetahui tentang
kepelbagaian budaya dalam realiti masyarakat Malaysia seumpama kepelbagaian
bahasa, etnik, agama, bakat dan fizikal. Kepelbagaian yang wujud ini telah
menjadi cabaran dan juga kekuatan kepada diri sendiri bahkan untuk setiap warga
negara bagi merealisasikan kehidupan bersama dan bersatu ke arah hidup yang
harmoni dan sejahtera.
Pengalaman
pembelajaran terhadap Budaya dan Pembelajaran ini akan mengembangkan sivik
nilai sivik yang menjadi nadi bagi kehidupan masyarakat yang harmonis. Antara
nilai yang diperlukan oleh sesuatu masyarakat yang pelbagai budaya ialah
toleransi, hormat-menghormati, kasih sayang serta kepatuhan kepada peraturan
dan undang-undang. Bagi mengembangkan nilai yang harmonis ini, guru-guru
haruslah berusaha mewujudkan suasana pembelajaran yang menggalakkan interaksi
dan integrasi dalam kalangan murid didalam mahupun diluar bilik darjah.
Perkara yang
sedemikian haruslah berbalik semula kepada tugas guru yang telah diamanahkan
dan sepatutnya mereka laksanakan sebagaimana yang terkandung dalam falsafah
pendidikan guru :
“Guru yang bepekerti mulia, berpandangan progresif dan
saintifik, bersedia menjunjung aspirasi negara serta menyanjung warisan
kebudayaan negara, menjamin pembangunan individu dan memlihara suatu masyarakat
yang bersatu padu, demokratik, progresif dan berdisiplin.”
Guru hendaklah
kreatif dan kritis dalam menyampaikan ilmu mereka kepada anak didik
masing-masing. Konsep, kaedah dan strategi yang dilaksanakan hendaklah bertepatan
dengan suasana dan cara hidup murid-murid disamping mengambil kira kesamarataan
terhadap setiap murid. Guru-guru pada masa yang sama hendaklah berusaha untuk
menyemai dan menanamkan nilai kemasyarakatan dan kebudayaan dalam diri
murid-murid agar kehidupan generasi masyarakat Malaysia kelak akan dapat
disemai dan mewujudkan persekitaran kehidupan yang harmonis dan bahagia
meskipun terdiri daripada pelbagai kaum dan etnik. Semoga setiap masyarakat
Malaysia dapat menyedari akan kepentingan kehidupan bermasyarakat dan tidak
sesekali memusnahkan negara kita yang telah terbina ini. Sekian.
No comments:
Post a Comment